arkadaşımı twiterdan bir iş kadınıyla görüştürdüm. kız çeyrek asırı tamamlamış. arkadaşın dediğine göre de baya güzelmiş. demiş ki arkadaşa "böyle bit buluşmaya ilk gidişim". arkadaş bozulmasın diye çaktırmadım pek ama ikimizin de inanası gelmedi. bir de çocukla iki defa oturmuş. sonradan vazgeçtiğini bile söylememiş. arkadaş diyor ki yazıyorum yazıyorum en son demiş ki "neden böyle yapıyorsun?". meğersem hanfendi ilk buluşmadan anlamış olmayacağını ama ikinci bi şans vereyim demişmiş. sonra olmayacağını anlamış fakat bunu arkadaşıma söyleyeceği yerde muhabbeti azaltma yoluna, söz gelimi 3 n'li günaydın değil ama 2 n'li günaydın yazmaya başlamış. nasıl anlamazmış, ille de yüzüne mi söylesinmiş. -miş, -miş, -miş. söylenecek çok şey var da susuyoruz işte. kızın durumunu bilemem ama bana biraz nezaketsiz bir davranış olarak geldi. şeytan diyor git yüzüne yüzüne söyle utandır. ama bir yanım da sen karışma diyor. yanlış düşündüğümü sanmıyorum.

"Sıradan hırsız; paranızı, cüzdanınızı, bisikletinizi çalar. Politik hırsız ise; geleceğinizi, hayallerinizi, bilginizi, gülümsemenizi çalar. İkisi arasındaki fark: sıradan hırsız sizi seçer, siyasi hırsızı ise siz seçersiniz"

Voltaire.

Pek güzeldir, valla bak. Durup dururken kim seni niye şımartsın? Neden bunu bekleyesin? Yani olursa güzel olur tabii de, beklentilerin inanılmaz yoruculuğunun ve bağımlı kılıcılığının yanında kendini şımartmak daha keyifli, bi' ferah geliyor bana artık. Züğürt tesellisi deyin, ne derseniz deyin, e ne yapalım ölelim mi? Bir de gözlemlediğim, öyle büyük bir çoğunluk değersizlik hissiyle boğuşuyor ki, kendinde o duygu olmayan insandan ne bekliyorsun? Geçtim, içten gelmeyen şeyle şımarıp da ne yapacaksın? Neye ihtiyacın olduğunu en iyi sen biliyorsun, neyin iyi geleceğini biliyorsun. şımar gitsin annem, hadi şımar guzzum.

(bkz: unutma unutulanlar unutanları asla unutmaz )

Anne atasözü. Aile herşeyden önemli minvalinde devam eder.

Bu da mı devalüasyon değil?
İstanbul'un tok ve gür sesli müezzinlerinden bir istek parçada bulunmak istiyorum, bir sela lütfen bütün minarelerden yankılansın mümkünse.
Durduk yere fakirleşmekten zevk almaya başladım neredeyse, grafikten gözlerimi alamıyorum gece gece, insan düşünmeden edemiyor güzel sanatlar akademisi Hitler'i kabul etseydı ne olurdu ya da babasi futbolcu olmasına izin verseydi bugün nasıl olurduk.

vaziyet sorgulaması ve akabinde olaya el koyma nidası. Bir de panik versiyonu var tabii:
(bkz: ay noluyo noluyo)

rutinden sapma belirtisi, tehlikeye işaret, bozulan ara veya porblemli ilişkiler, yamuk yapma, çizgiyi aşma gibi durumlarda ortaya çıkan akabinde bir anda sözlükte yazma eylemine bir, birkaç gün veya ay ara verme bilahare herkes unutmuştur diye düşünülerek tekrar gelme şeklinde cereyan eden bir problematik. herkes unutur ama unutma kallione unutmaz.

kimi zaman daha iyi duymak için kimi zaman da etrafa rahatsızlık vermemek için gerçekleştirilir.

kimi tanımı yarım bırakır kimi de uzattıkça uzatır iki kelimeyle anlatılacak şeyi. denge mühim. en güzeli: tanımı tadında bırakmak.*

mutluluğun sahibinin iradesini tanımaması halinin bir neticesi mahiyetindeki sünmüş tanımın konusu. ülke misin sen mübarek?! otur oturduğun yerde...

muradına eren insan güzelleşmesin de ne olsun** güzel bir sabırla sabredenlerin, hiç olmadı buna gayret edenlerin allah yardımcısı olsun.