dünya sözlük yazarlarının garibanlık anıları
6'ncı sınıfa giderken bir mont almıştık. ailede pek bi maddi sıkıntı yoktu o zaman ama adettendir biraz daha büyük beden almak. çoçuğuz sonuçta, her gün biraz daha uzuyor boyumuz. neyse bu montu biraz uzun gelmesine rağmen seve seve giyiyodum. aradan 2 kış geçti liseye başlıcam, mont hala taş gibi. o ara babamın işler bozuldu, lise hayatım boyunca da öyle gitti zaten. "mont alayım oğlum" falan dese de durumu bildiğimden montum daha eskimedi falan diyodum. lise hayatım boyunca da aynı montu üstümden çıkarmadığım için beni görenler artık monttan tanıyor, ona selam verip muhabbet ediyolardı. Allah'ı var sağlam montmuş. neyse sonra bizimkiler işleri yoluna koydu da yeni mont aldım. şimdi her kış farklı. hey gidi heyy.
devamını gör...