bir delinin karalama defteri

1 /
Gülmeyi unutalı bir hayli oldu, yüz kaslarıma yabancı geliyor mutluluk. Arşınladığım kaldırımlara döküyorum içimde çoğalan sıkılganlıkları, dünyanın içine kondurulmuş şeffaf bir parça gibi bedenim , görünmez oldum insanlara . Uzaklara gidiyorum hep , hem aklımla hem ayaklarımla , uzaklar çıkarıyor beni bu çemberden , bilmiyorum çünkü öteleri ve ötelerin ardını . Bilinmezliğin gizemi ve umudu taşıyor ayaklarımı, hislerime güvenmeden gidiyorum hep hem hissizken beklentisiz oluyor insan , beklemenin verdiği süreğen umut zerrelerini sürmeyeceğim yüzüme , aptal olarak eksilmeyeceğim iyilerin ve kötülerin arasından , içime çektiğim her pişmanlıktan aşındı artık kalbim . Ve siz , gidin şimdi evreninize , madalyonun diğer yüzüne yapışın güleç ifadelerinizle, atomlar gibi Yanyana olun hem sayınız çokken haklı olursunuz demokrasinizde.
sevgilim, yeryüzünde bulunulmuş tüm "sevgilim" hitaplarının muhatabı. durup durup seslenmek istiyorum sana. sana seslenmek seslenmelerin en güzeli. yetmedi mi büyüttüğümüz bunca uzaklığı? gel.
bugün öyle bir şey satın aldım ki onu alacağıma bunu alırım temalı ekonomist tüm yaklaşımların cenaze namazı kılınmıştır an itibariyle.

cimri diyorlar bana desinler değişemem, resimler değişemez, yessin onu ninesi, yessin onu babası..