anket değilse;
son nefesini nereye verecekse oraya.
bir insan ömrünü neye vermeli
ülküsüne... ülküsü ne ise artık; makam, para, kadın, aşk, insanlık, dava, hava cıva. insanların çok azı kendi ülküsüne, geri kalanı ise birilerinin ülküsüne kendini heder eder.
neyi amaçladığını sorduktan sonra yorum yapılacak olunan hede.
mesela inancı varsa ibadete, yoksa paraya pula vermeli.
mesela inancı varsa ibadete, yoksa paraya pula vermeli.
kendisine tabiki. nefes aldığın sürece etrafındakiler var, sen yoksan yoklar.
bir soru. aynı zamanda hasret gültekin parçası. sahi "bir insan ömrünü neye vermeli?
Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalanda bir yürüyende bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
...
">git
Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalanda bir yürüyende bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
...

bu besteyi Zülfü Livaneli'den dinlediğimde çocuktum, anlamamıştım sözlerini, keşke halen anlamamış olsaydım.
Yüreğe işleyen bir hasret gültekin türküsü.
"Yine Hasret var türkülerde,
Yine hasret sonu gelmez...
Bir alev var yüreklerde,
Türkülerden mi bilinmez...
Yan yüreğim yan!
Yürek bir damla ateşte kanmaz...
Bedende kuş misali uçar Sivas ellerinde,
Ozan yanar gönül, ozan yanar,
Türkü yanmaz…"
"Yine Hasret var türkülerde,
Yine hasret sonu gelmez...
Bir alev var yüreklerde,
Türkülerden mi bilinmez...
Yan yüreğim yan!
Yürek bir damla ateşte kanmaz...
Bedende kuş misali uçar Sivas ellerinde,
Ozan yanar gönül, ozan yanar,
Türkü yanmaz…"
(bkz: ömür dediğin)