çokokrem

2 /
işte bu çocukluğum. ablam ve biraderimle, babamın verdiği harçlığı bölüştüğümüzde, her gün bi tane bundan, bi tane de albeni alabiliyorduk. hatta bi tane de altın para şeklindeki çikolatadan, yaş farkından dolayı ablama gidiyordu, hem o kızdı, biz yemesek de olurdu. okula gitmeden her sabahki ritüelimiz buydu. eski güzel günler.

git
ülker tarafından hayatımıza sokulan, çocukken her daim sürümseyen ancak büyüdüğümüzde bilhassa öğrenci evi yaşantılarında felaket baymasından dolayı bir yaştan sonra yüzüne bakılmayan temel gıdalardan bir diğeri. tüplüsü çocukken favoridir.

(bkz: sürümsemek)