kendi iç sesinde başkasının dublajını kullanmak

Ne yapmak nereye varmak istemekteyimdir .

Bu yol yol değildir aklı başa almak gereklidir.

Yazmama gerek yok anladınız zaten.

(bkz: Ben çocuğumun doğumundan sonra yemin ediyorum disipline girmiş bir kadın olarak sen kimsin beni yargılıyorsun sen kimsin)

seda sayan elbette.

(bkz: gü nay dın lar)

Murat övüç şarkısının muraç övüç ses tonuyla dilime takılması ile yaşadım geçenlerde.

Arkamdan konuşmayın kıj jilliler
Şürerim dilinije ajı ajı biber...

Yıldız tilbe tercihim olurdu. Zaten kendi kendime konuşurken eğlenip sonu genelde saçmaca gülme ile sonlanıyor. Daha çok eğlenirdim.

delilikle makullük arasında ki ince çizgiyi kaybetmektir. bir ara bariz biçimde mahmut tuncer şivesi ve sesiyle konuşuyordu iç sesim.
şehirdeki türk sanat müziği derneğine gidip, ruhum mahmut tuncer tarafından ele geçirildi nolur bana yardımk edin diye yalvarmıştım. terapi olarak bir ay boyunca her akşam koroyla birlikte tut ki mucizeyi guyem söyledik.

tabi başta notalarda biraz zorluk çektim

şizofrenlikte çağ atıp çağ kapatmaktır. tercihimi sezen cumhur önal'dan yana kullansam nasıl olur acaba?

(bkz: zevkli şey)

yani niye kendimi kısıtlayım ki? şöyle en afillisinden en davudisinden bir iç sesim benimde neden olmasın? zaten dış ses olarak kullanmak zorunda olduğum sesi illa içimde de kullanmak zorunda mıyım? valla değilim yani.

iyi bi'şey. tavsiyeli.

bir kitap, ders notu, hikaye ya da şiir okurken onu seslendiren kişinin sesini duyar gibi okumak, daha kalıcı öğrenme sağlar.

(bkz: işitsel zeka)

insan içinden düşünürken, zihninden gelip geçen cümlecikler kendi sesiyle seslendirilir. "insan neden kendi konuştuğu dilde düşünür, dil bilmeyen biri düşünemez mi?" sorusu başka bir tanımın konusu. ama kişi sevdiği birinin sesini düşüncelerine dublajlayabilir. kendi zihninden geçen herşey o kişinin konuşma tarzıyla bütünleştiğinde delilik başgösterebilir. dikkat edilmesi gereken bir konu.