hazır istanbuldaydım gidip köprüden atardım kendimi.
yirmi yıl önce biri gelip şimdiki halinizi anlatsa
1.5 yaşında bebe halimle anlamazdım muhtemelen. aman anlamasın, sonra hepsinin sırası gelecek zaten. sen bol tebessümlü bir bebe olmaya devam et miniğim.
El cevap : “ben de olsaydım aynını yapardım.” While komutuyla sonsuz döngüye girdim.
Dinlemek istemezdim kesinlikle. Geleceğin güzel, umut dolu oluşunun tek nedeni ne olacağını bilmememizdir. 20 yıl önce bugün nasıl birisi olduğumu ve bu duruma nasıl geldiğimi anlatmış olsalardı bu 20 yıl yaşamaya değer olmazdı.
o dönem olsa olsa doktor seti hediye ederek ucundan bir şeyler çağrıştırabilecekleri için pek bir şey değişmezdi.
yaşlılık vesaire..
yaşlılık vesaire..
bazı insanlar azap dolu bir şiiri dinliyormuş gibi acı çeker, kimileri çok uzaklarda olan bir yakının selamını almış gibi gözleri dolar.
kimileri zamanı durdurmaya çalışır veya kırılma noktasının nerede olacağını aramaya başlar.
kimileri zamanı durdurmaya çalışır veya kırılma noktasının nerede olacağını aramaya başlar.