4 sene önce şu maraton şeysine gittiydik. yolumuzu kaybedip bilmem hangi otoyollar arası atlamaca zıplamaca oynarken başıma güneş geçmiş olacak ki yan yola geçelim denince bi koştum zıpladım oto korkuluğuna takılıp yere yapıştım. biri videoya alsa şu an ünlüydüm ahahsh. o yüzden de gitmeye korkuyorum, yine bi mallıklara kalkışırım diye.
bugün katıldığım bir toplantıdan sonra, (16 kisilik grubun icindeki tek kız bendim) erkeklerin aldatma ihtimallerinin ne kadar yüksek olduguna bir kez daha sahit oldum. evet, kendime cok kiziyorum. ben de herkes gibi dunyadan bihaber kendi yagimda kavrulabilirdim ama gittim lgbt bireyleri arastirdim. hak ettim galiba bunlari.
bu hafta çok zor vizelerim var ama ben sözlük yazıyorum üstelik ailem bilgisayar mühendisliği okuduğum için kod yazdığımı sanıyor.gerçi arada bir visual studio ya da bakıyorum
demin sözlüğe girdiğimde enteresan bi şekilde entrylerimin altında kimlerin oy verdikleri yazıyordu, modlara özel diye bildirilmiş ama ben de gördüm .az çok hepsine baktım, mimledim hepinizi korkun benden sizi bulacam olum eksici cogitonlar. *
ara sıra ismail yk açıyorum, dinlemek acayip zevk veriyor. hatta cankan falan. ergenlik yıllarımda sözlerini ezberlediğim için şimdi o hızlı şarkıları tekrar etmek bir nevi psikoterapi etkisi yaratıyor. siz de benim gibi bir çocukluk geçirdiyseniz deneyin derim. kesin bilgi, yayalım.
çocuklarıma karşı ilgisizim. saf sevgilerini istismar eder hallerim var. büyük oğlan artık utana sıkıla öpüşüyor benimle. belki de yaşından ötürü. üzülüyorum.