Sıcağıyla inanılmaz bir mücadele verdiğim, güzel şehir. Ülkenin en soğuk bilinen şehirlerinden kalkıp en sıcak bölgesine gelince aşırı bocaladım. Şu an bığaz ağrısı eşliğinde tadına bakmadığım diğer lezzetlere bakmakla meşgulüm. Kahvaltısı, ciğeri, mekanları aşırı beğendim. Bu tarihlerde değil ama kış- ilkbahar mevsimlerinde gelinip, kalınası bir yer.
Yoğun bir koşuşturmanın içinde bir ritim tutturmaya çalışırken “Kaç yıl geçti?” Sorusu zihnime geliyor kendini hatırlatıyor sürekli. Bu soruyu düşünürken Zaman kavramının son yıllarda acayip bir hal aldığını fark ediyorum. Daha dün gibi hissettiğim birçok şeyin üstünden yıllar geçmiş. O duygu, hüzün, mutluluk, aitlik… her şey çok yakın zamanda olmuş gibi ama üzerinden yıllar geçmiş olmasını hala tam anlamıyla kabullenemiyorum.
Düşüncelerde kaybolurken istemsiz “unutmuş mudur?” Sorusu beliriyor zihnimde. Unutmaması için hiçbir nedeni yok, neden hatırlasın ki? Ne garip, bambaşka hayatlar içinde bambaşka olaylar yaşarken birinin sizi hatırlayıp hatırlamadığını merak ederken buluyorsunuz kendinizi. Hatırlamayacağını bildiğiniz halde.
Düşüncelerde kaybolurken istemsiz “unutmuş mudur?” Sorusu beliriyor zihnimde. Unutmaması için hiçbir nedeni yok, neden hatırlasın ki? Ne garip, bambaşka hayatlar içinde bambaşka olaylar yaşarken birinin sizi hatırlayıp hatırlamadığını merak ederken buluyorsunuz kendinizi. Hatırlamayacağını bildiğiniz halde.
Aylarca öksürerek dolaşmaya sebep olabilecek rahatsızlık. 2,5 aydır geçmeyen öksürüğüm nedeniyle gittiğim 17374782. Doktorun koymuş olduğu tanı. Yaşamı aşırı olumsuz etkiliyor. Aylardır ne çektiğimi bir ben, bir Allah biliyor. Çeşitlerine henüz hakim olamamış olsam da doktorum tarafından covit sonrası tetiklenen bir astım olarak tanımlandı. Tam olarak neyin içinde olduğumu bilmiyorum ama öksürmekten artık kalbime ağrılar girdiğini biliyorum.
Hakkında saatlerce romantizm yapılabilecek mevsim(di). Bir şeyin fazlası gerçekten iyi gelmiyor. Her şey kararında aşırı iyi ve güzel.
Bir şey kötü gitmeye başlayınca her şey bir anda kötüleşiyor gibi. Yaklaşık bir ay önce beş katlı bir binanın çatısından buz sarkıtının omuzlarıma düşmesiyle ne kadar şanslı biri olduğumu bir kere daha anlamıştım. Buz düştü omuzumu hareket ettiremiyorum derken covit oldum. Ve öksürüğü hala ilk gün gibi. Ders aralarım aşırı öksürük ve öğürmeyle geçiyor. Bu öksürük tahmini ne zaman geçer sözlük? Ciğerlerim soldu.
Korkulu rüyam. Şununr kadar berbat çok az şey var. Uyku desen mahvediyor, yürüsen tıkıyor, toplum içine girsen tutayım diye parçalıyorsun kendini. Zor. Bu yıl yine kaldık baş başa. Bu sefer covitten bana miras gibi duruyor ve diğerlerine göre farklı seyrediyor.
Güzel sayılabilecek bir dönem geçirip dönemin şanına yakışır şekilde şaka gibi bir olayla tamamlamış olduk. Ölümle nasıl anlık burun buruna gelindiğini ve anlık verilen kararla nasıl hayatta kalındığını gösterdi bize. Şükür bugün de nefes alıyoruz. Ama herkese bir tavsiye markete girip çıkarken başınıza bir şey düşüp düşmeme ihtimalini aklınızda bulundurun ve bir kontrol edin. Zira aniden çıktığınız için siz suçlu olabiliyorsunuz.
Uçak fobimin oluşmasına, bir saatlik yolu 3 saatte tamamlamama neden olan yağış. İnsanın içini hoş eden yanını inkar etmemek gerek. Çocuksu yönlerinizin çıkmasına neden oluyor. Güzel ama her şeyi gibi tadında olunca daha güZel.
bir boşlukta savruluyorum aylardır. Ne iş ile meşgul olsam anlık olarak ona adıyorum. Önceden çok fazla anlatıp, kalbimi hafifletme ihtiyacı hissederdim şimdi kimseye bir şey anlatmak istemiyorum. Mecalim kalmadı. Evet, düştüğüm yerden tekrar doğruldum ama o kadar. Kim el uzatırsa uzatsın ileriye bir adım atasım gelmiyor. Bir yanım bildiğin gibi hala sonbahar. Diğer yanım bahar bahçe. Kalplerine dokunabildiğim onlarca çocuklarım var. Ah onlar bi bilse nasıl güzel olduklarını, nasıl şifa olduklarını... hayatımdaki en büyük iyi ki belki de. Çok seviyorum, çok...
Geçmişte yaşanılan iki büyük depremin travmatik etkisinden ötürü daha çok paniğe neden oldu açıkçası. 12 kasım depremimin yıl dönümüne yakın olması da bu panik ve korkuyu artırdı. Evdeki eşyalar öyle sallandı ki 7.2 depremde biz ne yapmıştık diye düşündüm. Korku ve panikten eve giremeyenler varmış. Hepimize geçmiş olsun, Allah beterlerinden korusun.
Aşırı mutlu eden eylem. Kestirdiğiniz andan itibaren genellikle mutlu oluyorsunuz. Bugün omuzlarımda olacak şekilde kestirerek bu mutlular kervanını katıldım. Kestirdiğim andan itibaren aşırı beğenerek bakıyorum.
Yapılabilecek en büyük kötülük. Bu tarz çocuklar ergenlik dönemini belki de en ağır atlatan bireylerden biri oluyor.
Okulun bahçesinin etrafında dolanan bir yavru köpek var. Ekmek vs. Yanımızda ne varsa birer parça vermeye başladık. Şimdi kapıda gördüğü anda üstüme atlar gibi koşuyor. Dayanamadım gittim mama kabı aldım, maması da yolda geliyor... sabırsız bekliyorum.
İçinde yaşayan insanların iyi olup olmadığına göre güzelliği değişecek olan mekan. Hayat neşeniz de olabilir, hayattan da bezdirebilir.
Eksiği asla bitmeyen uğraş. Her seferinde şunu da alayım her şey tamam olacak diyorsun ve asla tam olmuyor.