Gözü yükseklerdedir. Hem nicküstü vardı da biz mi bakmadık...
(bkz: kötü espri kaç kaç)
Evin yeri gelince büyük çocuğu yeri gelince de küçüğü olmaktır. Sorumluluk almakla almamak arası ince bir çizgi, ciddiyet ve şımarıklık arası keskin bir ayrımdır.
Ortancalar, kader yoldaşlarım... Siz kimseye aldırmayın, ortanca çocukların yeri hep ayrıdır.
Ortancalar, kader yoldaşlarım... Siz kimseye aldırmayın, ortanca çocukların yeri hep ayrıdır.
Başkası tarafından da olur, kişi kendisi de gerçekleştirebilir bu eylemi. Ha bir de tam zıddı olan söylenemeyenler vardır ki o da başlı başına şiirdir, yeri burası değildir.
Zorla yaptırılan işlerin öncesinde hasıl olan durum. İçten gelmez, samimiyet içermez. Olsun bitsin kafası ile yapılır.
Allah cümlemizi bu ahvâlden korusun.
Allah cümlemizi bu ahvâlden korusun.
Geçen bir şarkı duydum, sözlerinde “şarkılı bir masaldır yaşamak/ Bir özlem yangınıdır yaşamak, acısı derdi çok olsa da inan yine de güzeldir yaşamak” diyordu. Pozitivist bir yaklaşımla derdi kederi sineye çektiriyor ister istemez. Ya da belki de enstrümanların notalarındaki o ritmin tesirinden, bilinmez...
Şarkılı masalı bilmem ben. yaşamak onca yol yürüdükten sonra karşına çıkan upuzun bir merdivendir aslında. çıkarsın çıkarsın sonra yorulursun, oturursun dinlenir yeniden çıkarsın aynı hevesle. bazen yuvarlanırsın, arkandan iter bir başkası; ufak bir yara alır sonra kalkar ve tekrar çıkarsın aynı hevesle ama aynı merdivenden defalarca düşersin, defalarca yara alırsın, yavaş yavaş yorulursun artık bir daha çıkmam dersin. Dersin demesine de başka bir yere gidecek gücün de kalmamıştır. oturur yardım beklersin. Gelecek olan gelmese de gittikçe ölürsün herkesin gözü önünde. Çünkü herkes sen iyi
İken gelmesi ile meşhurdur yanına...
Yaşamak işte... sonu mutlu bitmez her zaman. Arka fonda acıklı şarkı çaldırır...
Şarkılı masalı bilmem ben. yaşamak onca yol yürüdükten sonra karşına çıkan upuzun bir merdivendir aslında. çıkarsın çıkarsın sonra yorulursun, oturursun dinlenir yeniden çıkarsın aynı hevesle. bazen yuvarlanırsın, arkandan iter bir başkası; ufak bir yara alır sonra kalkar ve tekrar çıkarsın aynı hevesle ama aynı merdivenden defalarca düşersin, defalarca yara alırsın, yavaş yavaş yorulursun artık bir daha çıkmam dersin. Dersin demesine de başka bir yere gidecek gücün de kalmamıştır. oturur yardım beklersin. Gelecek olan gelmese de gittikçe ölürsün herkesin gözü önünde. Çünkü herkes sen iyi
İken gelmesi ile meşhurdur yanına...
Yaşamak işte... sonu mutlu bitmez her zaman. Arka fonda acıklı şarkı çaldırır...
Beyefendinin çaldığı enstrümanlar ve besteleri mi daha naif yoksa sesindeki o tını mı bilemiyorum. Bir eserinde bir söz vardır, udundaki notalar ve o cümle arasındaki sağlam geçiş hiç hatrımdan çıkmaz. Şöyle diyor o kıymetli sesi ile: “kalbim seni bir yaz kuşu dinler gibi dinler... “
İçinde hikaye ve musiki kokusu olan şiir. Nasıl desem, bu kadar uzunluktaki bir şiir, kendini hiç sıkmadan dinlettiriyor diyeyim, siz anlayın. Bir de bir dize bırakayım, siz ne demek istediğimi daha iyi anlayın.
“..
bizim işimiz belki de,
nilüfer çiçeği ve çağımız arasında,
hakikat şarkısının peşinde koşmaktır
..”
“..
bizim işimiz belki de,
nilüfer çiçeği ve çağımız arasında,
hakikat şarkısının peşinde koşmaktır
..”
Ölüm hak ve ölüm muhakkak. 2021 belki aramızdan bazılarının son Ramazan’ı olacaktır, kim bilir... bu yüzden zirvenin sonunun helalleşme ile taçlandırılmasında fayda var.
İmtihan bu ya bir şeyler ters gitmeye başladı mı diğer ters gidişler de peşi sıra onu takip edip sıkıntı dağı oluşturuyor. Biriyle uğraşsan diğeri nefes almana imkan dahi tanımıyor. Durup düşünememek, üzülüp sevinememek, gidişata dur diyememek... koşmak, uzanıp yetişmeye çalışmak, aramak, mücadele etmek... sıkıntı dağının üzerindeki kara bulutları dağıtmaya çalışırken mücadelemizdeki yardımcı eylemlerimiz bunlar. Ki bazen onların tesirinden yoksunluk da cabası.
Hal böyleyken rahatlama ihtiyacı gün yüzüne çıkıyor. Bir de onun yükü biniyor sırtına...
Biliyor musunuz, işimiz hiç kolay değil. Güzel Yaşamaya çalışanlara Allah yardım etsin.
Hal böyleyken rahatlama ihtiyacı gün yüzüne çıkıyor. Bir de onun yükü biniyor sırtına...
Biliyor musunuz, işimiz hiç kolay değil. Güzel Yaşamaya çalışanlara Allah yardım etsin.
En favorim ağrının hiç başlamamasıdır. Günümüz şartlarında bu pek mümkün olmadığından ağrı kesici, insanın kendisine yakıştırdığıdır demek istiyorum. Yok ya konumuz bu değildi...
Bildirim kutuma gelen nur topu gibi bildirim. Güzel kardeşim, niye takibi bıraktın; kör kuyularda merdivensiz mi bıraktım seni? Bahçeye kaçan topunu mu patlattım? Gel bi konuşalım, sonra istediğin yere git.
Al işte al gırdın...
Al işte al gırdın...
Daha 1 yıl öncesinde sonra silerim dediğim fotoğraflar duruyor galerimde. Ertelemede bir eşik var, o eşiğe gelene kadar sildin sildin; sonrasında varlığını dahi unutuyorsun.
Not: Dijital temizlik için her türlü tüyo, motivasyon, temizlik app yardımı alınır.
Not: Dijital temizlik için her türlü tüyo, motivasyon, temizlik app yardımı alınır.
Hayat denen kozmopolit bir devinimi tek cümleye indirgemek soyut bir eylem. Marifet tek cümleyi tüm hayata yansıtmaya çalışmakta var mı böylesi? Varsa ses etsin, bilelim ne babayiğitler varmış.
Ayrılık bir son değil. Bazen başlangıçlar için bir şekilde bir şeylerin bitmesi gerekiyor. Sevmek de buna engel olamıyor. Yazgı, kader, hayat... insan aciz, gün geliyor kolu kanadı kırılıyor ve hiçbir şey yapamıyor.