sayesinde evde sürekli nemli bir hava hakim olurdu.. geceleyin boğazınız hiç kurumazdı..

kah bulaşık için, kah yemek için, kah abdest için, kah çay yapmak için; mütemadiyen mesai yapardı güğüm. sobanın sıcağıyla usul usul ısınarak.

kış aylarının vazgeçilmez görüntüsü, pazar akşamlarının sıcak su kaynağı.

(bkz: yazın sobanın üstünde duran toprak saksı)

''kaybettik, hükümsüzdür...''

havaya gereken nemi sağlar.

bizim köyde kop bi cay koy komutunu alan kızın çaydanliğı kaptığıylan koştuğu sıcak su deposu. tutma yerine eldivenlerin ısınsın da giyeyim diye asildigi yer. bi de mutfaktan gelen duduklu sesiyle birlikte mutlu yuvanin sembolu olabilir.

boş kaynaması şeytanları sevindirir derdi annem.

arada bir indirilip, isinin-pasının temizlenmesi gereken güğümdür. şimdi bunun içi de tabaka tutmuştur.

fırından kestane, kumpir, börek, ve demli çayında eksik olmadığını bizlere anımsatır.

ileri düzeyde çağdaş ve fonksiyonel post modern hayatlarımızda kimimizce tatlı kimimizce ise anlamsız bir nostalji olarak anımsanan ayrıntı.

oysa ki bu ayrıntılar insanların mütevaziliğinin ve hayata uyum sağlama yeteneğinin bir göstergesi idi.

bunların sadece bir nostalji olarak anımsanmasını bizlere empoze eden algı aslında aynı zamanda insanların mutsuzluk kaynağı olan modern zaman hastalıklarının da kaynağı.

(bkz: liseliler bilmez)

ahh. çocukluktur işte o. onun sobanın üstünde kestanede olurdu. amk kaloriferleri. bu kaloriferler kesin mason şeysi. hep amerikanın oyunları bunlar bakın. kanmayın.

çay mı demlenecek, sobadaki güğüm,
yemeğe su mu lazım, sobadaki güğüm,
çamaşır - bulaşık mı yıkanacak, sobadaki güğüm,
çocuklar banyo mu yapacak, sobadaki güğüm,
su sayacı mi donmuş, sobadaki güğüm,
abdest mi alınacak, sobadaki güğüm,
ellerin mi üşüdü, sobadaki güğüm...

ketılların asla eline su dökemeyeceği , çocukluğumuzun en güzel hatıralarından biri...

hele de altı da ıslak ise sıcak sobaya koyulur koyulmaz csssss sesi ile beni dinlendire eskilerin kettle si

tısılayıp duran yemeğe de çaya da kullanılan berekdt timsali.

(bkz: özlenen)

o bir şofben o bir çay suyu o bir halk kahramanı.

nasıl insin evdeki en işlevsel eşyalardandır.
ama fazla kaynamamasına dikkat edilir çünkü ailenin düşmanlarının artacağına, bir nevî uğursuzluğuna inanılır.

dönemin kettle'ı olan güğüm. ha çok kez de duş almak için birebirdir.

fokurdayınca altına doğru inen damlayla cıslayıp uyurken sıcak bir tıkırtı yapar.

sıcak suya her an ulaşılamayan zamanlarda kurtarıcı olmuş güğümdür.

yeri gelir bulaşık yıkar, yeri gelir evdekileri yıkar, yeri gelir çay demler.

(bkz: kadın anam)

o güğümdeki suyla kaç bebe yıkadı leğende. çocuklarını, torunlarını.

yemek ve çay suyu her daim hazır, misler gibi.